Miranda
Schuurman-Bos
WONEN ALS MEDICIJN
Afstudeerproject
Afgerond in juli 2017
Mijn afstudeerproject begon met mijn fascinatie voor de Ommelanden als leefomgeving. De provincie kampt met een slecht imago, en dat vind ik heel jammer, want het biedt geweldige kansen als woonomgeving voor jonge mensen.
Mensen met een leeftijd tussen de 25 en 35 jaar wonen het allerliefst op een praktische woonlocatie, vlakbij al hun bestemmingen. Jonge mensen leiden vaak drukke levens, en tijd en afstand mogen hen dan ook nergens in belemmeren. Ze wonen niet zozeer in hun woning, ze wonen in hun stad. De woning is een doorgangsplek. Deze mobiele levensstijl ontneemt deze mensen van een thuis, een plek om tot rust te komen. Hierin zag ik een mogelijkheid om hen het wonen in de Ommelanden te laten overwegen. Het ontbreken van een rustpunt in je leven kan namelijk stress dermate doen opstapelen dat er problemen ontstaan. In 2017 kampte 1 op de 6 mensen tussen de 25 en 35 jaar met een stressgerelateerde ziekte, zoals een burn-out.
Ik wil dat deze mensen het belang van een thuis gaan inzien. Een comfortabele woonplek die je fysiek en geestelijk beschermt tegen de onzekere buitenwereld. Een plek waar jij controle hebt, een gevoel van veiligheid, zekerheid en dus vrijheid.
Aan de hand van het onderzoek “Wonen als medicijn” ontwierp ik een tijdelijk verblijf in een dorp in Noord Groningen, waarin gestresste jongvolwassenen een periode kunnen wonen, en zo kunnen experimenteren met begrippen zoals ruimte, verbondenheid, geborgenheid en gemeenschapsgevoel binnen de context van het wonen.
